Skip to main content

ไปไต้หวันกับพี่หมี V air และเดินเล่นตลาดกลางคืน Raohe

     สายการบินวีแอร์ (Vair) เป็นสายการบินโลวคอสต์ ในเครือของทรานส์เอเชีย (Transasia Airways) คือสายการบินลูกทรานส์เอเชียนั่นแหละ
     เปิดตัวเมื่อปลายปีที่แล้ว 2557 หรือ 2014 ประมาณเดือนพฤศจิกายนมั้ง พร้อมโปรโมชั่นที่ทำให้เราตาลุกวาว แต่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมกับทางสายการบิน โดยอัตราค่าโดยสารจะลดลงตามจำนวนคนที่เข้าร่วมกิจกรรม เราจำจำนวนคนเข้าร่วมไม่ได้แล้ว แต่ราคาที่ทางสายการบินประกาศก็คือ 550.-บาท!!!! ถูกแล้ว ตัวเลขนี้ไม่ผิดหรอก ถ้าคนเข้าร่วมกิจกรรมถึงตามที่เขากำหนด จะได้ไฝว้ตั๋วราคานี้ 10,000กว่าใบ แน่นอน!

       แต่แล้ว...วันแรกที่เปิดจองตั๋ว
       เรารอสายการบินนี้มานานมาก เพราะชอบโลโก้รูปหมีดำหรือ Formosa bear ยังไงก็ต้องจองให้ได้ ปรากฏว่าเว็บล่มจ้า ทางสายการบินต้องประกาศเลื่อนวันจองตั๋วโปรโมชั่น 550.-บาท เป็นวันที่ 5 ธันวาคม 2557 วันหยุดซินะจะล่มอีกมั้ย
       และก็เป็นอย่างที่คิด เข้าหน้าเว็บไปเจอพี่หมีปาดเหงื่อตลอด เริ่ม inbox หาเพื่อนว่าเฮ้ย สงสัยจะไม่ได้ละ แต่เราอยากได้อ่า จะร้องงงงง
       และในที่สุดเราก็เข้าหน้าเว็บ สามารถจองตั๋วได้แบบฟลุ๊คๆ แต่มีป๊อบอัพขึ้น error ตลอด ถึงหน้าชำระเงินตัดบัตรเรียบร้อย รอเมล์คอนเฟิร์ม แทบกรี๊ด!!!!
       ในที่สุด ตั๋ว 550.-บาท ก็เป็นของเรา T T แต่เราจองขาไปขาเดียวนะ ขากลับจองไทเกอร์แอร์ เพราะเวลากลับของพี่หมีทำให้เราเสียดายเวลาเที่ยวมาก ที่พักอะไรจองหมดแล้ว ถ้าจองวีแอร์ไปเราต้องเปลี่ยนแผนหมด

พี่หมีมารับตรงเวลามากนะ แต่รอเทคออฟนานนิดนึง

        17 มีนาคม 2558  เราและผองเพื่อน รวมทั้งชาวไต้หวันเกือบเต็มลำเดินทางออกจากสนามบินดอนเมือง ไปยังสนามบินนานาชาติเถาหยวน ไต้หวัน
        แอร์สายการบินนี้น่ารักสดใสมาก ที่นั่งบนเครื่องกว้าง นั่งสบาย เราคิดว่าสภาพอากาศวันนั้นแจ่มใสทีเดียว เพราะเครื่องแทบไม่สั่นเลย เราไม่ได้สั่งอาหาร นั่งไปซักพักแอร์ก็เดินแจก Arrival Card ให้
        พอมาถึงสนามบิน โอ้โห แถวตม.ยาวไปไหนเนี่ย คดแล้วคดอีก แพลนที่เราวางไว้ว่าจะไปขึ้นกระเช้ามาวคง (Maokong Gondola) ในวันนี้ต้องยกเลิก เหลือแค่ตลาดกลางคืน Raohe
        กว่าจะรับกระเป๋า ซื้อซิมอินเทอร์เน็ต (รู้สึกผิดมาก ด้วยความมึนของตัวเอง พนักงานเลยช่วยเปลี่ยนซิมให้ และเจือกทำเล็บเขาฉีก แต่เขาบอก i'm ok ฮืออๆๆๆ เค้าขอโทษน๊า) ซื้อซิมเรียบร้อยก็แวะซื้อน้ำดื่มที่ Hi life จากนั้นซื้อตั๋วรถสาย 1819 เข้าเมืองซึ่งก็เย็นมากแล้ว พวกเราหิวกันมาก หลังจากเช็คอินที่ Nihao@Taipei เรียบร้อยแล้ว มื้อแรกที่ไต้หวันคือเซเว่นจ้า จัดโอเด้งกันไปอิ่มอร่อยกับซุปหมาล่า

        พวกเราเดินวนหาเคาน์เตอร์ซื้อ Easy card อยู่นานมากกว่าจะได้นั่งรถไฟใต้ดินไปยังสถานี Songshan ทางออก 5 ตลาดกลางคืน Raohe และชมวิวยามค่ำริมแม่น้ำ แถว Rainbow bridge

นั่งเล่นชิลๆ ได้เลย อากาศดีไม่เจอฝน

Rainbow Bridge ริมน้ำมีวัยรุ่นไต้หวันมานั่งเล่นเยอะเลยแฮะ

หมูป่าย่างที่ตลาดกลางคืน Raohe อร่อยที่น้ำจิ้มสีน้ำตาลข้นๆ เราชอบมาก
ที่ร้านจะมีน้ำจิ้มหลากหลายรสชาติมากแต่เราได้ลองแค่อันนี้

อันนี้เรียกขนมอะไรไม่รู้อะ ซื้อไส้ช็อคโกแลตมาลองกิน ไส้ทะลักเละเทะ
ซกมกมากตอนนั้น 5555

ตอนหน้าจะมาแนะนำพิพิธภัณฑ์ทองคำ (Gold Museum) และจุดชมวิวทะเลสองสีระยะไกลมากๆ แต่อากาศดีสุดๆ


     สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ :))

Comments

Popular posts from this blog

เดคูพาจ (Decoupage)

    ช่วงนี้กำลังเห่องานเดคูพาจ (บ้างก็เขียนว่าเดโคพาจ เดคโคพาจ นะ) เราเห็นคนอื่นทำ แล้วอยากลองทำบ้าง ไม่ได้ทำขายอะไรนะ ส่วนใหญ่ทำใช้เอง ทำให้เพื่อนบ้างบางโอกาส สนุกดี     ตอนที่สนใจเดคูพาจใหม่ๆ เราสั่งของผ่านทางเว็บไซต์ตลอดเลย โดยเฉพาะ Facebook มีให้เลือกหลายร้านมากๆ เพราะเราไม่สะดวกไปจตุจักร เนื่องจากไกลบ้าน และไม่คุ้มค่ารถ      วันหนึ่งมีโอกาสไปเดินสำเพ็ง-พาหุรัด ก็เจอร้านๆ นึง เราเคยซื้อของร้านนี้ตั้งแต่ขายเทียนเจล สีเพ้นท์แก้ว/กระจก ขวดโหล จนมาถึงวันนี้ที่ร้านนี้มีขายทั้งน้ำยา กาว กระดาษ ตะกร้า กระเป๋าสาน ล่าสุดที่ไปมีกระเป๋าสตางค์แบบยาว  และอื่นๆ อีกมากมาย น่ารักน่าสนใจล่อเงินในกระเป๋าอีกแล้ว     ฉะนั้น วันนี้เราขอนำเสนอ "ตะขอแขวนเข็มขัด" (เรียกแบบนี้แหละ ก็มันเป็นตะขอที่เราต้องการเอามาใช้แขวนเข็มขัดนี่)  สาเหตุที่เราต้องทำเพราะว่า แม่ของเราคลั่งไคล้เข็มขัดมาก เราไม่รู้นะชาวบ้านเขาเก็บเข็มขัดกันยังไง แต่บ้านเราม้วนๆ แล้ววางไว้ในตู้เสื้อผ้า หรือพาดไว้ที่ใดที่หนึ่ง(สำหรับเส้นที่ใช้บ่อย)       อยู่ไปจำนวนมันเพิ่มขึ้น พื้นที่ในการเก็บก็ใช้มากขึ้น จึงเป็นที่มาของการสรรห

ผงโรยข้าวจากไดโซะ

ก่อนอ่านบทความนี้ จงตั้งสติและอ่านข้อความ 4 บรรทัดล่างอย่างตั้งใจ "ลิ้นใคร ลิ้นมัน" "รสนิยมใคร ก็รสนิยมมัน" "กระเพาะใคร ไตใคร ก็ไม่เกี่ยวกัน" "ฉะนั้นเธอกับฉันไม่เหมือนกันนะเออ" มาถึงตรงนี้คุณอ่านหนังสือเกิน 7 บรรทัดสั้นๆ แล้วค่ะ ดิฉันมีความยินดียิ่งที่จะเล่าเรื่องราวนี้ โดโซะ!!!!! ไดโซะ คุณผู้หญิงเดินเข้าร้านร้อยเยน เช่น ไดโซะ คุณซื้ออะไร 1. ดิ่งไปที่ของกิน 2. พุ่งตัวไปหาเครื่องสำอาง 3. ดูพวกเครื่องประดับ ถุงมือ ถุงเท้า ถุงน่อง 4. ดูของใช้ เครื่องครัวเก๋ๆ 5. ส่องของคิขุน่ารัก สำหรับเรา หาขนมก่อน หาของที่คิดว่าเรากินได้  เสบียงยามตกยาก เมื่อเงินร่อยหรอ และเอากลับมาประเทศบ้านเกิดได้ โดยไม่หมดอายุทันทีที่ออกจากแผ่นดินญี่ปุ่น สิ่งที่ใครๆ ก็แนะนำให้ซื้อ อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปมันเชื่อมาจากไหน หรือมันแค่อยากลองกินเบนโตะแบบที่แม่บ้านญี่ปุ่นทำ และล่อลวงด้วยการลงรูปทุกเช้าในอินสตาแกรม today's breakfast today's lunch โอ้วววว แม่จ๋า น้ำลายไหล ซึ่งมันก็ดันทุรังไปติดตามเขา

Himalaya Herbals ใช้ดีมั้ย?

เปิดเรื่องด้วย Clarina anti-acne kit  แม้จะไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ตัวแรกที่รู้จัก  แต่ถ้าเป็นสิว นอกจาก neem face wash ก็อยากแนะนำอันนี้แหละ Clarina anti acne kit บอกกล่าวไว้นิดนึง "หนังหน้าเรา ผิวมัน แต่หน้าหนาวจะแห้งมาก มีสิวผด สิวหัวเปิด สิวเม็ดเล็กๆ มีหัวสิวสีขาวๆ ชอบบีบสิว  เวลาเห็นหัวสิวแล้วสะใจ ชอบแกะสิว  เอามือลูบหน้าเล่นๆ แล้วแกะเลย  มีหลุมสิว รอยแดง สิวเสี้ยนที่จมูก รูขุมขนกว้างมาก" ชุดรักษาสิว ประกอบด้วย 1. Face wash gel เราชอบกลิ่นมาก หอมชื่นใจ  ฟองนุ่มๆ ล้างน้ำเปล่าแล้วหน้าไม่แห้งตึง แต่นุ่ม รู้สึกสะอาด 2. Face mask มาส์กหน้าสีขาวข้น ทาแล้วรู้สึกเย็น บางครั้งแสบหน้าด้วย ทิ้งไว้ 10-15 นาทีล้างออก พอล้างหน้าแล้วรู้สึกใสมาก ผิวก็นุ่ม 3. Anti acne cream ครีมแต้มสิว เขาให้แต้มบริเวณที่เป็นสิว หรือถ้าลูบแล้วรู้สึกว่าตรงนี้สิวแน่ เราก็จะใช้ตัวนี้แต้ม เช้า-เย็น ประมาณ 3-5 วัน สิวตรงนั้นหายไปจากหน้าเลยอะ แต่ไปขึ้นที่อื่นต่อ ฮ่าๆๆๆ ยังไงวะเนี่ย อย่างช้าสุดก็ 1 สัปดาห์ มันยุบไปเลย บางอันพอบีบก็มีหัวสิวออกมา แต่เขาบ