ผงโรยข้าวจากไดโซะ

ก่อนอ่านบทความนี้

จงตั้งสติและอ่านข้อความ 4 บรรทัดล่างอย่างตั้งใจ

"ลิ้นใคร ลิ้นมัน"

"รสนิยมใคร ก็รสนิยมมัน"

"กระเพาะใคร ไตใคร ก็ไม่เกี่ยวกัน"

"ฉะนั้นเธอกับฉันไม่เหมือนกันนะเออ"

มาถึงตรงนี้คุณอ่านหนังสือเกิน 7 บรรทัดสั้นๆ แล้วค่ะ

ดิฉันมีความยินดียิ่งที่จะเล่าเรื่องราวนี้

โดโซะ!!!!!

ไดโซะ

คุณผู้หญิงเดินเข้าร้านร้อยเยน เช่น ไดโซะ คุณซื้ออะไร

1. ดิ่งไปที่ของกิน

2. พุ่งตัวไปหาเครื่องสำอาง

3. ดูพวกเครื่องประดับ ถุงมือ ถุงเท้า ถุงน่อง

4. ดูของใช้ เครื่องครัวเก๋ๆ

5. ส่องของคิขุน่ารัก

สำหรับเรา หาขนมก่อน หาของที่คิดว่าเรากินได้ 

เสบียงยามตกยาก เมื่อเงินร่อยหรอ

และเอากลับมาประเทศบ้านเกิดได้

โดยไม่หมดอายุทันทีที่ออกจากแผ่นดินญี่ปุ่น

สิ่งที่ใครๆ ก็แนะนำให้ซื้อ

อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปมันเชื่อมาจากไหน

หรือมันแค่อยากลองกินเบนโตะแบบที่แม่บ้านญี่ปุ่นทำ

และล่อลวงด้วยการลงรูปทุกเช้าในอินสตาแกรม

today's breakfast

today's lunch

โอ้วววว แม่จ๋า น้ำลายไหล

ซึ่งมันก็ดันทุรังไปติดตามเขาเองทั้งนั้น

ผู้หญิงอย่างเรามันชอบความสะดวกสบาย

ขี้เกียจอย่างยิ่ง ไม่ชอบความวุ่นวาย

ดังนั้นเรื่องเครื่องครัว กล่องข้าว แม่พิมพ์อะไรต่างๆ

เราไม่ซื้อมาหรอก

โซนที่เราโฉบไปดูทุกครั้งที่ไปไดโซะคือ

ขนม ของกินได้

นั่นคือ ผงโรยข้าวทั้งหลายแหล่

มันคือสวรรค์เลยแก อ่านก็ไม่ออก อาศัยดูรูป

แล้วหยิบมาลอง

ฉันขอเตือนว่าเห็นซองน่ารัก รสชาติมันไม่ได้น่ารักตามซองเลย

มันผิดที่ฉันเองงงงง เจอคิตตี้สบตาหวานใส่

มือสั่น จนฉันต้องหยิบเธอใส่ตะกร้า

พอแกะซองใหญ่

ข้างในเป็นซองเล็กๆ กี่ซองลืมไปแล้ว

แต่โคตรลุ้นรสชาติมากๆ เกิดมาเคยกิน แต่ของไทยก็อร่อยดีนะ

เอาหละ สำหรับผงโรยข้าวซองคิตตี้นี้

ถ้าคุณชอบกินเค็ม แนะนำให้ลองค่ะ มันมีรสชาติของปลา

แต่ถ้าคุณเป็นห่วงสุขภาพไตของคุณ ซึ่งมันก็ควรห่วง

เพราะนังคิตตี้สีชมพูนี่แม่งเค็มมาก

แต่ความเค็มของคิตตี้รึ จะสู้นังสาหร่าย

หน้าซองดูดีเนอะ

ปกติสาหร่ายที่เรากินเล่นมันก็เค็มอยู่แล้วใช่ปะ

กินได้เรื่อยๆมันเพลิน แล้วก็อร่อยไง

แต่ความอร่อยนั้นมันไม่มีอยู่ในผงโรยข้าวซองนี้เลย

เพราะเหมือนกินเกลือทั้งเดดซี (โอเวอร์ใช่ปะ)

ก็บอกแล้วลิ้นใคร ลิ้นมัน

ขนาดเราติดกินเค็ม นั่งกินแม็กกี้เปล่าๆ ได้

แต่มันไม่ใช่กับสาหร่ายซองนี้ ม่ายยยยยยยย

ไม่ผ่านอย่างแรง แถมยังซื้อมาตั้งสองห่อ

อ่านมาถึงตรงนี้หลายคนปิดบทความไปละ

หรือปิดไปตั้งแต่บรรทัดแรก

พลางคิดในใจ แล้วที่อร่อยมันมีมั้ย

อันนี้ฉันก็ไม่รู้ ย้อนไปอ่านต้นบทความไป๊

ลิ้นใคร ลิ้นมัน!!

เอาหละค่ะ

มาถึงรสที่เราคิดว่าอร่อยหรือพอไปวัดไปวาได้
(เราคิดนะ ลิ้นเรานะคะ)

1. เนย หอมเนยมาก โรยแล้วคลุกกับข้าวร้อนๆ นี่ดีงาม

2. ไข่ น่าจะไข่ ถ้าไม่ใช่ขออภัยเน้อจ้า ก็หน้าเป็นลูกเจี๊ยบ หรือนกวะ

3. ปลาไหล เหรอ... ปลาอะไร


4. แซลมอน อย่าใส่เยอะเชียว หลานๆ เดดซีเลยนะแก
แต่มันแซลมอนมากๆ
มีรสชาติและกลิ่นของปลาแซลมอน


ลองเอาซองลูกเจี๊ยบมาโรยใส่มาม่า
อร่อย ฟินเว่อร์

จบ.....ฮ่าๆๆๆๆ
สรุปมันก็ทำให้ข้าวอร่อยขึ้นตามความขี้มโนของเรา
ประมาณว่า อร่อยดีมีโซเดียม 😂