Skip to main content

หาข้อมูลเที่ยวไต้หวัน ^^

     ครั้งก่อนเขียนเล่าเรื่องการขอวีซ่าไต้หวันไปแล้ว คราวนี้มาแชร์การหาข้อมูลเที่ยวไต้หวันบ้าง 
เผื่อใครกำลังเตรียมตัวไป ซึ่งรวมถึงเราด้วย

     เราวางแผนเที่ยวไต้หวันมานานมาก ตั้งแต่ประมาณเดือนเมษายน-พฤษภาคมปีที่แล้ว
เนื่องจากผิดหวังที่พลาดทริปโหลวผิง เลยหาที่เที่ยวใหม่ ไหนๆ ก็เก็บเงินมาตั้งแต่เริ่มทำงานแล้ว
ตั้งใจจะไปเที่ยวต่างประเทศบ้าง และไต้หวันเป็นหนึ่งในตัวเลือก พูดให้ถูกคือ หนึ่งเดียว ณ เวลานั้น

     เราเริ่มหาข้อมูลสถานที่น่าสนใจในไต้หวัน นอกจากเว็บพันทิปเราก็หาข้อมูลจากเว็บไซต์
ของทางไต้หวันนี่แหละ เพราะข้อมูลเที่ยวไต้หวันภาษาไทยหายากและน้อยมากในความรู้สึกเรา 
หรือเราหาไม่เจอเองก็ไม่รู้

     อ่านรีวิวในพันทิปไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอเว็บและแฟนเพจ Fanclub Taiwan 
ทำให้เราได้รู้จักไต้หวันมากขึ้นเยอะเลย สวรรค์มาโปรดแท้ๆ อิอิ

     เว็บไซต์และแฟนเพจอื่นๆ นอกจากแฟนคลับไต้หวัน
         - เว็บ 1000milesjourney (มีเฟสบุ๊คด้วย)
         - บล็อก Travel with Lizard ล่าสุดมีหนังสือ "เซียนไต้หวัน" ออกมาแล้ว 
แน่นอนว่าเราซื้อมาอ่านเรียบร้อย 55555 (คราวหน้าจะมาเล่า)
     ทุกเว็บและทุกเพจทำให้เรารู้สึกว่าไต้หวันเที่ยวง่าย การคมนาคมสะดวก 
มีแหล่งท่องเที่ยวน่าสนใจมากมาย เราได้รู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่แอดมินและสมาชิก
ช่วยกันถามช่วยกันตอบ เช่น การขอพรที่วัดหลงซาน 5555 (หัวเราะแบบมีเลศนัย) 
และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย

      ด้วยความที่เรายังไม่เคยไป ก็เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ บางอย่างเซฟมาจากเว็บไหนก็ไม่รู้ 
และตอนแรกเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับไต้หวันเลย ทุกอย่างดูยากไปหมด 
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะเริ่มจากตรงไหนก่อน แต่การได้หาข้อมูลเอง 
ได้แพลนเที่ยวเองมันสนุกมากนะ
      ซึ่งเว็บไซต์หลักๆ ที่เข้าไปหาข้อมูลนอกจากข้างบน คือ
1. http://eng.taiwan.net.tw/ / http://taiwan.net.tw/welcome.aspx เราหาข้อมูลสถานที่เที่ยวจากในนี้ แล้วเขาจะมีลิงค์ข้อมูลไปเว็บนั้นเว็บนี้ด้วย ทำให้เราหาข้อมูลต่อไปได้เรื่อยๆ

2. Guite to Taipei เราจดชื่อสถานที่ภาษาจีนตัวเต็ม และคำอ่านที่เป็นพินอิน(มีไม่ครบนะ)
จากเว็บไซต์นี้ นอกจากนี้ยังแนะนำการเดินทางไปสถานที่ต่างๆ แต่ข้อมูลอัพเดทรึเปล่าต้องศึกษาดู 
สำหรับวิธีการขึ้นรถเมล์เราก็รู้จากเว็บไซต์นี้แหละ
หลายคนคงสงสัยใช่มั้ยว่าต้องแตะบัตรตอนขึ้นหรือลงรถ 
ตอนหลังเราเจอข้อมูลภาษาไทยจากเว็บนี้อีก Radio Taiwan International ดีจังเลย 
คือถ้าแสดงอักษรตัวนี้  ให้จ่ายเงินหรือแตะบัตรตอนขึ้น  ถ้าเป็น  ให้จ่ายตอนลงจากรถ
 แต่ก็มีคำถามอีกว่าทำไมบางสายแตะทั้งตอนขึ้นและลง อืมม อันนี้ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฮ่าๆๆๆ 
ยังไม่ได้ไป เรายังนึกภาพไม่ออกเลย ผิดถูกอย่างไรไว้ไปลุ้นที่ไต้หวันเอา 55555

3. อยากรู้ข้อมูลอะไร ลองเสิร์ชหาจาก google แล้วเข้าไปศึกษาข้อมูลจากเว็บไซต์เค้าเลย 
บางทีเราจะเจอข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากกว่าที่คิดซะอีก เช่น
     3.1 Taipei Metro เราประทับใจมาก นอกจากจะมีแผนที่ และคู่มือการใช้งาน easy card 
หรือโยวโหยวข่า เป็นภาษาไทยแล้ว เรายังสามารถตรวจสอบอัตราค่าโดยสารได้อีกด้วย 
เป็นประโยชน์มากสำหรับเราเพราะต้องแจงค่าใช้จ่ายโดยประมาณให้เพื่อนรู้




            เมนู Route map เมื่อคลิกที่สถานี จะมีข้อมูลของสถานีนั้นบอกอย่างละเอียด ทั้งแผนผัง, 
สถานที่ท่องเที่ยวรอบๆ สถานี, ทางออก ดูสตรีทวิวได้ด้วยนะ เจ๋งปะหล่ะ 
แถมมีบอกด้วยว่าทางออกนี้มีบันไดเลื่อนรึเปล่า ตัวอย่างในรูปคือสถานีซีเหมิน 
มีบอกแม้กระทั่งที่ตั้งของคาร์ฟูร์เลย เห็นมั้ย 5555
     3.2 Taipei e-bus อีกหนึ่งความประทับใจ แต่ยังเทใจทั้งหมดไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าของจริงจะเป็นไงบ้าง ความเก๋ของระบบขนส่ง รถเมล์บ้านเค้าคือเราสามารถดูผ่านเว็บได้เลยว่าขณะนี้ 
รถเมล์ที่เราต้องการขึ้นอยู่ป้ายไหน อีกกี่นาทีจะมาถึง เจ๋งมั้ยล่ะๆ 
แต่จะเป๊ะรึเปล่าต้องไปพิสูจน์กัน ยกตัวอย่าง สาย 260 ที่เราจะนั่งไปหยางหมิงซาน




4. roundTAIWANround เราชอบดูรูปในเว็บนี้สวยดี มีข้อมูลวันทำการของสถานที่ต่างๆ 
มีแผนที่ด้วยนะ  เปิดดูอีกครั้ง เฮ้ย เขาทำเว็บใหม่นี่หว่า กรี๊ดเลย รูปสวยมาก 
เหมือนสถานที่ท่องเที่ยวจะเยอะขึ้นนะ แต่ข้อมูลยังอัพไม่หมด

5. Taipei Travel Net เว็บนี้ส่วนใหญ่เราเอาไว้เช็ค event เราว่าอัพเดทเร็วดี

      สุดท้าย หนังสือ เราชอบอ่านมาก ซื้อหนังสือเที่ยวไต้หวันมาเยอะมาก ถ้าไปร้านหนังสือ
แล้วเจอหนังสือนำเที่ยวไต้หวัน เราต้องได้หนังสือติดมือกลับมาบ้านทุกครั้ง

      ขอเล่าเรื่องหนังสือนิดนึง ไม่งั้นจะต้องเปลี่ยนชื่อบล็อกละ เพราะมันไม่เห็นจะ enjoy reading เลย
      หนังสือ Taipei panic เพียงชายคนนี้ไปไทเป ของคุณคันฉัตร หรือคุณเมอฤดี สำนักพิมพ์แซลมอน เล่มนี้อ่านจบเร็วมาก(ก็คิดว่าเร็วนะ ไม่ได้ดูนาฬิกา) อ่านแล้ววางไม่ลง ชอบสำนวนการเขียนของคุณเมอ และการบรรยายสภาพอากาศอันเลวร้ายของไต้หวันทำให้เรานึกถึงตัวเองทันที บอกเพื่อนว่าต้องเตรียมเสื้อกันฝนด้วยนะเพราะคุณเมอ เธอไปเที่ยวเดือนมีนาคมเจอแต่ฝนจ้า แล้วเราจะรอดหรือ 55555
      เมื่อเราอ่านและจินตนาการตามคำบรรยายทำให้รู้สึกเหมือนได้ไปเที่ยวกับคุณเมอ 
ทั้งขำทั้งสงสาร การเล่าเรื่องของคุณเมอมันชวนให้ติดตามจริงๆ แบบว่าจบแล้วเหรอ เล่าต่อได้มั้ย

จบ

       บางครั้งก็สงสัย หาข้อมูลขนาดนี้จะเที่ยวสนุกเหรอ มันต้องหลงบ้าง มึนบ้างซิถึงจะสนุก
       อยากบอกว่าหาขนาดนี้ก็หลงได้นะเราสามารถจ้า 5555 และเพราะชวนเพื่อนไปด้วยก็เลยต้องดูแลเพื่อนให้ดี เรามีเวลาเที่ยวน้อยแต่สถานที่ที่เราอยากไปมันเยอะมากจนเราเสียดาย เราจะต้องหลงให้น้อยที่สุด เพื่อสัมผัสไทเป ไต้หวันให้มากที่สุด นี่คือสิ่งที่เราตั้งใจ

Comments

Popular posts from this blog

เดคูพาจ (Decoupage)

    ช่วงนี้กำลังเห่องานเดคูพาจ (บ้างก็เขียนว่าเดโคพาจ เดคโคพาจ นะ) เราเห็นคนอื่นทำ แล้วอยากลองทำบ้าง ไม่ได้ทำขายอะไรนะ ส่วนใหญ่ทำใช้เอง ทำให้เพื่อนบ้างบางโอกาส สนุกดี     ตอนที่สนใจเดคูพาจใหม่ๆ เราสั่งของผ่านทางเว็บไซต์ตลอดเลย โดยเฉพาะ Facebook มีให้เลือกหลายร้านมากๆ เพราะเราไม่สะดวกไปจตุจักร เนื่องจากไกลบ้าน และไม่คุ้มค่ารถ      วันหนึ่งมีโอกาสไปเดินสำเพ็ง-พาหุรัด ก็เจอร้านๆ นึง เราเคยซื้อของร้านนี้ตั้งแต่ขายเทียนเจล สีเพ้นท์แก้ว/กระจก ขวดโหล จนมาถึงวันนี้ที่ร้านนี้มีขายทั้งน้ำยา กาว กระดาษ ตะกร้า กระเป๋าสาน ล่าสุดที่ไปมีกระเป๋าสตางค์แบบยาว  และอื่นๆ อีกมากมาย น่ารักน่าสนใจล่อเงินในกระเป๋าอีกแล้ว     ฉะนั้น วันนี้เราขอนำเสนอ "ตะขอแขวนเข็มขัด" (เรียกแบบนี้แหละ ก็มันเป็นตะขอที่เราต้องการเอามาใช้แขวนเข็มขัดนี่)  สาเหตุที่เราต้องทำเพราะว่า แม่ของเราคลั่งไคล้เข็มขัดมาก เราไม่รู้นะชาวบ้านเขาเก็บเข็มขัดกันยังไง แต่บ้านเราม้วนๆ แล้ววางไว้ในตู้เสื้อผ้า หรือพาดไว้ที่ใดที่หนึ่ง(สำหรับเส้นที่ใช้บ่อย)       อยู่ไปจำนวนมันเพิ่มขึ้น พื้นที่ในการเก็บก็ใช้มากขึ้น จึงเป็นที่มาของการสรรห

ผงโรยข้าวจากไดโซะ

ก่อนอ่านบทความนี้ จงตั้งสติและอ่านข้อความ 4 บรรทัดล่างอย่างตั้งใจ "ลิ้นใคร ลิ้นมัน" "รสนิยมใคร ก็รสนิยมมัน" "กระเพาะใคร ไตใคร ก็ไม่เกี่ยวกัน" "ฉะนั้นเธอกับฉันไม่เหมือนกันนะเออ" มาถึงตรงนี้คุณอ่านหนังสือเกิน 7 บรรทัดสั้นๆ แล้วค่ะ ดิฉันมีความยินดียิ่งที่จะเล่าเรื่องราวนี้ โดโซะ!!!!! ไดโซะ คุณผู้หญิงเดินเข้าร้านร้อยเยน เช่น ไดโซะ คุณซื้ออะไร 1. ดิ่งไปที่ของกิน 2. พุ่งตัวไปหาเครื่องสำอาง 3. ดูพวกเครื่องประดับ ถุงมือ ถุงเท้า ถุงน่อง 4. ดูของใช้ เครื่องครัวเก๋ๆ 5. ส่องของคิขุน่ารัก สำหรับเรา หาขนมก่อน หาของที่คิดว่าเรากินได้  เสบียงยามตกยาก เมื่อเงินร่อยหรอ และเอากลับมาประเทศบ้านเกิดได้ โดยไม่หมดอายุทันทีที่ออกจากแผ่นดินญี่ปุ่น สิ่งที่ใครๆ ก็แนะนำให้ซื้อ อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปมันเชื่อมาจากไหน หรือมันแค่อยากลองกินเบนโตะแบบที่แม่บ้านญี่ปุ่นทำ และล่อลวงด้วยการลงรูปทุกเช้าในอินสตาแกรม today's breakfast today's lunch โอ้วววว แม่จ๋า น้ำลายไหล ซึ่งมันก็ดันทุรังไปติดตามเขา

Himalaya Herbals ใช้ดีมั้ย?

เปิดเรื่องด้วย Clarina anti-acne kit  แม้จะไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ตัวแรกที่รู้จัก  แต่ถ้าเป็นสิว นอกจาก neem face wash ก็อยากแนะนำอันนี้แหละ Clarina anti acne kit บอกกล่าวไว้นิดนึง "หนังหน้าเรา ผิวมัน แต่หน้าหนาวจะแห้งมาก มีสิวผด สิวหัวเปิด สิวเม็ดเล็กๆ มีหัวสิวสีขาวๆ ชอบบีบสิว  เวลาเห็นหัวสิวแล้วสะใจ ชอบแกะสิว  เอามือลูบหน้าเล่นๆ แล้วแกะเลย  มีหลุมสิว รอยแดง สิวเสี้ยนที่จมูก รูขุมขนกว้างมาก" ชุดรักษาสิว ประกอบด้วย 1. Face wash gel เราชอบกลิ่นมาก หอมชื่นใจ  ฟองนุ่มๆ ล้างน้ำเปล่าแล้วหน้าไม่แห้งตึง แต่นุ่ม รู้สึกสะอาด 2. Face mask มาส์กหน้าสีขาวข้น ทาแล้วรู้สึกเย็น บางครั้งแสบหน้าด้วย ทิ้งไว้ 10-15 นาทีล้างออก พอล้างหน้าแล้วรู้สึกใสมาก ผิวก็นุ่ม 3. Anti acne cream ครีมแต้มสิว เขาให้แต้มบริเวณที่เป็นสิว หรือถ้าลูบแล้วรู้สึกว่าตรงนี้สิวแน่ เราก็จะใช้ตัวนี้แต้ม เช้า-เย็น ประมาณ 3-5 วัน สิวตรงนั้นหายไปจากหน้าเลยอะ แต่ไปขึ้นที่อื่นต่อ ฮ่าๆๆๆ ยังไงวะเนี่ย อย่างช้าสุดก็ 1 สัปดาห์ มันยุบไปเลย บางอันพอบีบก็มีหัวสิวออกมา แต่เขาบ