Skip to main content

เดคูพาจ (มาแบบรวมๆ มั่วๆ)

     เราเริ่มทำหน้ากากสวิตซ์ไฟก่อน คือเห็นคนอื่นเขาทำก็อยากลองทำบ้าง แล้วไอ้หน้ากากสวิตซ์ที่บ้านนี่ทั้งดำ ทั้งเก่า เราก็จับมาแปลงโฉมซะเลย หน้าตาชิ้นงานออกมาปูดๆ นูนๆ ย่นๆ ฮ่าๆๆๆ  แฮนด์เมดๆ




      แล้วก็ทำกระเป๋าสตางค์ >> ใบแรกเป็นลายสารพัดสัตว์, ใบที่สองลายดอกกุหลาบสีหวาน และใบที่สามลายดอกไม้ในโทนสีขาวดำ


ปัจจุบัน ทั้งสามใบนี้เราลอกกระดาษออกหมดแล้ว เพราะมีปัญหาตรงรอยพับของกระเป๋า คือกระดาษมันพองขึ้นมาไม่ติดกับกระเป๋า เนื่องมาจากเราทากาวไม่ดี ทากาวน้อยไป (เราติดกระดาษทั้งแผ่นเลย ไม่ต่อไม่ตัดทั้งนั้นแหละ) เราเลยลองทำกระเป๋าแบบอื่น ซึ่งมันก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ

โฉมหน้าของกระเป๋า  ใบนี้เราใช้จนดำเลยหละ
ปัจจุบันลอกออกแล้วเอาไปซัก ตั้งใจเอามาติดลายใหม่  แต่.......ยืนไว้อาลัย
เราตากทิ้งไว้จนกระเป๋าเน่าเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ




กระเป๋าส่วนใหญ่นี่ทำใช้เองเกือบทั้งหมด   งงมั้ยคนบ้าอะไรทำกระเป๋าใช้เองตั้งหลายใบ
แต่สองใบล่างนี้ให้คนอื่นนะ  ลายแมวทำให้เพื่อน เธอชอบแมว รักมากๆ 



ใบนี้ใช้ลายบ้านนก กับกระดาษสีม่วงจากลายอื่น

      ต่อมาเกิดกิเลสอยากให้น้อง ipod touch มีเคสงามๆ บ้าง เราก็ตามล่าหาเคสที่เป็นสีขาวแต่
ทางร้านไม่มี เราได้สีส้มมาต้องทาสีขาวก่อนแล้วค่อยติดลาย
      ช่วงนั้น ลายนกฮูกมาแรง มีหรือเราจะพลาด



      ยังไม่หมดนะ  มีกระเป๋าสตางค์  ที่ใส่สมุดบัญชีธนาคาร  และที่ใส่นามบัตร อันสุดท้ายเราได้มาจากจตุจักร คือเดินลงรถไฟฟ้ามาแล้วเจอเลยเอามาติดลายกระต่ายน่ารักๆ นิดนึง

      เออ มีกระเป๋าผักตบชวาลายเสือ และม้าลายด้วยนะ แต่ลืมถ่ายรูปไว้  ที่สำคัญคือยังทำไม่เสร็จ ฮาาาา














Comments

Popular posts from this blog

เดคูพาจ (Decoupage)

    ช่วงนี้กำลังเห่องานเดคูพาจ (บ้างก็เขียนว่าเดโคพาจ เดคโคพาจ นะ) เราเห็นคนอื่นทำ แล้วอยากลองทำบ้าง ไม่ได้ทำขายอะไรนะ ส่วนใหญ่ทำใช้เอง ทำให้เพื่อนบ้างบางโอกาส สนุกดี     ตอนที่สนใจเดคูพาจใหม่ๆ เราสั่งของผ่านทางเว็บไซต์ตลอดเลย โดยเฉพาะ Facebook มีให้เลือกหลายร้านมากๆ เพราะเราไม่สะดวกไปจตุจักร เนื่องจากไกลบ้าน และไม่คุ้มค่ารถ      วันหนึ่งมีโอกาสไปเดินสำเพ็ง-พาหุรัด ก็เจอร้านๆ นึง เราเคยซื้อของร้านนี้ตั้งแต่ขายเทียนเจล สีเพ้นท์แก้ว/กระจก ขวดโหล จนมาถึงวันนี้ที่ร้านนี้มีขายทั้งน้ำยา กาว กระดาษ ตะกร้า กระเป๋าสาน ล่าสุดที่ไปมีกระเป๋าสตางค์แบบยาว  และอื่นๆ อีกมากมาย น่ารักน่าสนใจล่อเงินในกระเป๋าอีกแล้ว     ฉะนั้น วันนี้เราขอนำเสนอ "ตะขอแขวนเข็มขัด" (เรียกแบบนี้แหละ ก็มันเป็นตะขอที่เราต้องการเอามาใช้แขวนเข็มขัดนี่)  สาเหตุที่เราต้องทำเพราะว่า แม่ของเราคลั่งไคล้เข็มขัดมาก เราไม่รู้นะชาวบ้านเขาเก็บเข็มขัดกันยังไง แต่บ้านเราม้วนๆ แล้ววางไว้ในตู้เสื้อผ้า หรือพาดไว้ที่ใดที่หนึ่ง(สำหรับเส้นที่ใช้บ่อย)       อยู่ไปจำนวนมันเพ...

ว่าด้วยต่างหูหนีบ

ต่างหูหนีบมาอีกแล้ว ทำไงได้ก็คนมันเห่อนี่นะ      ด้วยความมุ่นมั่นที่จะทำต่างหูแบบหนีบให้เหมือนต่างหูแบบเจาะมากที่สุด ทำให้ต้องดั้นด้นค้นฟ้าคว้ากาวไกลถึงสำเพ็ง (ความจริงก็ไม่ไกลหรอกแค่ข้ามเจ้าพระยาไป แต่เราใช้คำให้มันเว่อร์เท่านั้นแหละ)      สำหรับต่างหูแบบห่วงเราไม่สนใจแล้ว เพราะแบบนี้มันเนียน มองเผินๆ เหมือนเราเจาะหูจริงๆ อันที่เราสนใจคือแบบตะปู ซึ่งมันดันมีสองแบบ คือมีห่วง และไม่มีห่วง (เพิ่งรู้ ตายๆๆๆ) หน้าตามันเป็นแบบนี้ ซ้ายมีห่วง สองอันขวาคือแบบไม่มีห่วง และมีหลายขนาดอีกเน้อ พอจะเห็นความแตกต่างมั้ย     แบบไม่มีห่วงนี่แหละที่เราเห็นว่ามันต้องทำอะไรอย่างอื่นได้อีก นอกจากห้อยลูกปัดธรรมดา ฉะนั้นลองเอากาวมาแปะจี้ แปะเพชรดีมั้ย แล้วจะใช้กาวอะไรดีล่ะ     แน่นอนว่าอากู๋รู้ทุกเรื่อง หลังจากค้นไปเรื่อยๆ ก็เจอกาว Epoxy ซึ่งมันสามารถยึดติดได้กับหลายพื้นผิว เช่น เหล็ก ไม้ แก้ว พลาสติก เลยตั้งใจไปสำเพ็งเพื่อซื้ออะไหล่ต่างหู และกาว epoxy (พ่อบอกว่ากาวนี้หาซื้อที่ร้านขายวัสดุก่อสร้าง แต่ไหนๆ ก็ไปสำเพ็งแล้ว รู้ชื่อร้านที่มีกาวขาย แถมรู้...

ผงโรยข้าวจากไดโซะ

ก่อนอ่านบทความนี้ จงตั้งสติและอ่านข้อความ 4 บรรทัดล่างอย่างตั้งใจ "ลิ้นใคร ลิ้นมัน" "รสนิยมใคร ก็รสนิยมมัน" "กระเพาะใคร ไตใคร ก็ไม่เกี่ยวกัน" "ฉะนั้นเธอกับฉันไม่เหมือนกันนะเออ" มาถึงตรงนี้คุณอ่านหนังสือเกิน 7 บรรทัดสั้นๆ แล้วค่ะ ดิฉันมีความยินดียิ่งที่จะเล่าเรื่องราวนี้ โดโซะ!!!!! ไดโซะ คุณผู้หญิงเดินเข้าร้านร้อยเยน เช่น ไดโซะ คุณซื้ออะไร 1. ดิ่งไปที่ของกิน 2. พุ่งตัวไปหาเครื่องสำอาง 3. ดูพวกเครื่องประดับ ถุงมือ ถุงเท้า ถุงน่อง 4. ดูของใช้ เครื่องครัวเก๋ๆ 5. ส่องของคิขุน่ารัก สำหรับเรา หาขนมก่อน หาของที่คิดว่าเรากินได้  เสบียงยามตกยาก เมื่อเงินร่อยหรอ และเอากลับมาประเทศบ้านเกิดได้ โดยไม่หมดอายุทันทีที่ออกจากแผ่นดินญี่ปุ่น สิ่งที่ใครๆ ก็แนะนำให้ซื้อ อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปมันเชื่อมาจากไหน หรือมันแค่อยากลองกินเบนโตะแบบที่แม่บ้านญี่ปุ่นทำ และล่อลวงด้วยการลงรูปทุกเช้าในอินสตาแกรม today's breakfast today's lunch โอ้วววว แม่จ๋า น้ำลายไหล ซึ่งมันก็ดันทุรังไปติดตามเขา...